
Alleen is oké
"Zelfliefde zou veel romantischer kunnen zijn
dan nu vaak wordt gedacht"
juni 2021
In de schaduw van de namiddag drink ik een zondagse cappuccino op een zo goed als verlaten terras. Alleen. Onder de groene takken van een oude esdoorn. Met uitzicht op een kabbelende Maas. Dat klinkt niet heel verkeerd, toch? Misschien zou het voor velen net wat aantrekkelijker klinken als ik zou vertellen dat ik hier met mijn liefje zat. Romantische blikken uitwisselend, elkaars voeten licht aanrakend en hapjes van mijn stuk Limburgse rijstevlaai aan elkaar voerend. Klinkt ook absoluut niet verkeerd, toch? Maar er is nu eenmaal niet altijd een liefje in je leven. En als die al in je leven is, dan is die ook niet altijd in de buurt. Dus waarom zou de aantrekkelijkheid van dit beeld afhankelijk moeten zijn van de aanwezigheid van een ander?
Waarschijnlijk heb je net als vele anderen het idee dat het belangrijkste doel in het leven is om een partner te hebben. En dan misschien ook nog wel met wat kinderen erbij. Jezelf voortplanten met iemand is in ons kikkerlandje eigenlijk wel de norm geworden. En heel eerlijk, het lijkt me heerlijk om een lieve man aan mijn zijde te hebben en om mijn mitochondriën door te kunnen geven (lees: mama te worden). Alleen realiseer ik me steeds vaker dat het streven naar dit ideaalbeeld kan zorgen voor stress en ontevredenheid. Want door het samenzijn-ideaal wordt het niét hebben van een partner eigenlijk gelijk gesteld aan het niet-optimale scenario. Maar waarom? Is samenzijn ook wel echt altijd het optimale scenario?
Ik kan veel argumenten bedenken waarom wel. Ga je een lange autorit tegemoet? Heel fijn om na twee uur rijden even te wisselen van kant (mits je partner een rijbewijs heeft natuurlijk). Zware bepakking mee tijdens een verre wandeling? Het verdelen van het gewicht maakt het toch net wat draaglijker. Een bijzonder uitzichtpunt tijdens een roadtripje naar Italië? Het hardop benoemen geeft wel degelijk een groter gevoel van voldoening. Of zonnen aan een meertje op een veel te warme zomerdag? Wel zo handig als er iemand is die (liefdevol) je rug in wilt smeren. Hoe dan ook, dit zijn allemaal scenario's waarbij die partner ook prima een vriend(in) had kunnen zijn. Samen dingen doen is ook gewoon vaak leuker en handiger. Gedeelde vreugde is niet voor niets dubbele vreugde!
Maar er zijn ook situaties die niet persé minder leuk of minder handig zijn alleen, maar waarbij het wel vaak wordt verwacht dat je een partner hebt. Bijvoorbeeld bij de jaarlijkse familiebijeenkomst wanneer dat ene familielid (je weet wel wie) weer vraagt of je onderhand al een liefje hebt. De manier waarop de vraag gesteld wordt, impliceert vaak al dat 'jawel' het enige juiste antwoord zou zijn. Een goedbedoelde 'Ach, jouw tijd komt nog wel' volgt vaak na een ontkennende reactie. Maar wat nu als die tijd niet komt? Of wat als je het wel prima vindt zo zonder? Dit soort reacties zorgt ervoor dat het hebben van een romantische relatie een ultiem beeld blíjft. Maar weten juist volwassen mensen niet als de beste dat het leven bestaat uit periodes van komen en uit periodes van gaan? Net zoals dat vaak gaat bij vriendschappen, huisdieren en banen, geldt dat namelijk zeker ook voor de liefde. Bijna iedereen zal een bepaalde periode in het leven toegewezen zijn op -vooral- zichzelf. Of je je daar ongemakkelijk bij voelt of er het beste van maakt, is in principe aan jezelf. Maar dat eerste zal misschien wel wat meer voor de hand liggen door het algemeen geldende ideaalbeeld ten opzichte van samenzijn.
Maar zou dat samenzijn beeld niet een beetje aangepast kunnen worden? Of beter gezegd, verruimd kunnen worden: samen zijn met iemand is oké, maar alleen zijn is net zo oké. Want alleen is gewoon hartstikke oké! Wie weet verandert de reactie op een solo wandelvakantie in de Schotse Hooglanden dan wel van 'Wat knap van je, wat bijzonder dat je dat alleen durft te doen! Maar wil je niet liever met iemand samen gaan?' naar 'Wat leuk! Wanneer ga je?'
Een ander voorbeeld waarbij vaak van je wordt verwacht dat je het samen doet, is uiteten gaan. Misschien betrap je jezelf ook weleens op een 'Oh wat zielig die meneer daar alleen, hij heeft vast niemand om mee te gaan'. Maar misschien heeft die meneer wel een hartstikke grote vriendengroep en zit er een ontzettend lieve mevrouw of meneer thuis bij hem op de bank sudoku's of Zweedse puzzels te maken. Misschien vindt hij het wel gewoon fijn om soms eventjes alleen te zijn en smaakt die iets te knapperige paddenstoelenrisotto van zijn favoriete restaurant wel net wat beter als hij er zijn volle aandacht voor heeft.
Dus waarom zouden we het niet gewoon eens proberen, een avondje uit met onszelf? En ja, waarschijnlijk voelt die eerste keer alleen met jezelf best wel ongemakkelijk. Maar een beetje discomfort is vaak een mooie kans om jezelf een beetje uit te dagen. Even uit die veilige hoek, dat lege tafeltje tegemoet. Misschien ervaar je in je eentje de smaak van het eten wel veel intenser, heb je meer oog voor de sfeer in het restaurant of trekken de bijzondere persoonlijkheden die luidruchtige of juist ingetogen gesprekken voeren je aandacht. Je weet het pas nadat je het hebt geprobeerd. Niet één keer, maar een paar keer. Want we hebben soms even de tijd nodig om te wennen aan een nieuwe ervaring.
Dus misschien moeten we gewoon eens wat vaker alleen eropuit. Want investeren in de band met jezelf is eigenlijk nooit een slecht idee, toch? Wie weet leer je jezelf nog wel wat beter kennen of zelfs wat meer waarderen. Zelfliefde zou veel romantischer kunnen zijn dan nu vaak wordt gedacht. Want hoe cliché het ook klinkt, je moet eerst van jezelf houden voordat je duurzaam van een ander kan houden. Dus ga eens voor die lange wandeling alleen, dat weekendje weg met jezelf of een solo terrasje. Want ookal maakt het kunnen delen van de vlaai bij een zondagse cappuccino het beeld net wat aantrekkelijker, míjn stukje rijstevlaai heb ik toch het liefste voor mij alleen.
Naast sociale ongelijkheid ondervinden alleenstaanden ook economische ongelijkheid. Vind je dit ook onterecht? Teken dan de petitie "Alleen is oke" via https://petities.nl/petitions/alleen-is-oke
Reactie plaatsen
Reacties
Mooi geschreven! #fangirl
Een mooie herinnering en bevestiging aan hoe waardevol en fijn het geen is waar ik het afgelopen jaar aan heb lopen werken en ben gaan doen.
Ik kan uit eigen ervaringen zeggen dat sommige dingen leuker/heel anders worden als je ze alleen doet. Als je alleen naar een weekendfestival hoef je geen rekening te houden met wie wat wil zien en nooit meer je favoriete artiest missen omdat jij de enige bent die hem/haar wil zien. Ook maak je zo vrienden die je anders nooit had ontmoet. Als je met een groep gaat, ga je minder snel met vreemden praten.
Ik kan iedereen aanraden om meer alleen te doen
Alweer heel mooi geschreven Brennie, en of je nu een vriend hebt of niet dat maakt ons niets uit. Hoop dat je gelukkig bent met het leven zoals het nu is. En als de tijd het toelaat zul jij ook je geluk gaan vinden dat weet ik zeker. Je bent een lieve, mooie, ondernemende meid. 😘😘
Leuk stukje bren!