Elke dag Moederdag

"Het zijn zes nietszeggende letters, maar zet ze in de juiste volgorde naast elkaar en je komt tot een woord dat eigenlijk niet te omschrijven valt in één zin"

mei 2021

In mei leggen alle vogels een ei. Vaak gekookt, af en toe scrumbled en soms zelfs als spiegelei. Vooral op specifieke zondagen. Zoals bijvoorbeeld op Moederdag. Wanneer de lief versierde ontbijttafels weer op het menu staan vol met -pogingen tot- zelfgemaakte of zelfgekochte uitingen van liefde. Die te lang getrokken thee of veel te sterke koffie bij die iets te donker geroosterde boterham nemen we op Moederdag maar even voor lief. Want het is tenslotte maar één keer per jaar Moederdag. Toch? Nee grapje, het is natuurlijk iedere dag Moederdag! Maar maken we er ons niet allemaal weleens schuldig aan dat we op geregelde basis vergeten te zeggen hoe blij we zijn met een moeder(figuur) in ons leven? Knuffelen we eigenlijk niet gewoon altijd minder met onze moeders dan (door hen) gewenst? Zouden we niet op wat meer manieren onze waardering voor hen kunnen laten blijken?

Het zijn zes nietszeggende letters, maar zet ze in de juiste volgorde naast elkaar en je komt tot een woord dat eigenlijk niet te omschrijven valt in één zin. Moeder. De vrouw die als eerste jouw hartje liet kloppen. Die jou - als alles volgens plan ging - negen maanden ontzettend dicht bij zich heeft gedragen. Die je troostte wanneer het even niet meezat. Die luisterde naar al je meegemaakte ervaringen. Die je tekeningen ophing zelfs wanneer je volledig buiten de lijntjes was gegaan. Die bij je bleef tot je sliep als er 's nachts opeens monsters onder je bed zaten en dan een klein lampje liet branden voor als je toch weer wakker zou worden. Een moeder. Het is een functie die soms ook wordt vervuld door een vader, in sommige gevallen mama en papa in één. Of een veel te gezellige buurvrouw die zelf geen kinderen heeft. Of die ene lieve tante, die je opving toen dat nodig was. Moederfiguren in allerlei verschillende vormen, maar één ding hebben ze allemaal gemeen: hun onvoorwaardelijke liefde. Een vorm van liefde die je naarmate je ouder wordt steeds meer gaat waarderen. Zo vanzelfsprekend als het was dat je brood werd gesmeerd in de ochtend, zo speciaal zijn de momenten die je zelf met haar creëert als je eenmaal volwassen bent. Wandelingen in het bos die de ruimte bieden om ‘dieper’ te gaan, problemen besprekend zoals je die alleen met je moeder kan bespreken. Want wie kent je nu eigenlijk beter dan dat zij dat doet? Zelfs die gewone wekelijkse -of soms zelfs dagelijkse- telefoontjes laten zien dat ze wilt blijven investeren in jullie band. Berichtjes met ‘succes’ of ‘dikke knuffel’ wanneer je een belangrijk of moeilijk moment tegemoet gaat. Of haar aanwezigheid als ze merkt dat het even niet zo goed gaat. En ondanks de helse of hemelse afstand die er soms is, zal een moeder altijd dichtbij zijn. Onvoorwaardelijk dichtbij: fysiek, in je hart of in je herinneringen.

Dus verschuilen we ons niet stiekem gewoon een beetje achter die ‘maar het is toch elke dag Moederdag’ om te ontkomen aan het terecht doen aan die toch wel feestelijke zondag in mei? Verdienen alle mama’s niet gewoon één dag in het jaar dat we écht alles uit de kast trekken? Aangezien we in een tijdperk leven waarin ‘druk’ het standaard antwoord geworden is op de vraag hoe het met je is, lijkt het me een goed idee om die jaarlijkse 'uitgebreid-in-het-zonnetje-zetten' type Moederdag weer bovenaan de to-do list te zetten. Juist voor al die (te) drukke kinderen, die ondanks goede bedoelingen toch niet altijd het quotum liefdevolle gebaren richting moeders halen. 

Want lieve mama's, ookal sturen we niet iedere week een zelfgeschreven kaart of brief, we hebben jullie echt wel -heel erg- lief.

Reactie plaatsen

Reacties

Anja Ploemen
3 jaar geleden

Mooi geschreven Brenda ๐Ÿ‘ succes met het schrijven van je volgende blog(s) ๐Ÿ€

Brigitte
3 jaar geleden

Mooi verhaal. Goed gedaan!

Eeke
3 jaar geleden

Liever dan lief geschreven! Net als jij!

Marlie Leerssen
3 jaar geleden

BubblyBloggyBren, nieuwe uitdaging, leuk!

Astrid Braam
3 jaar geleden

Trots op jou. Ben al benieuwd naar de volgende blog. X

Anita Narinx
3 jaar geleden

Zo mooi geschreven ๐Ÿ‘super gedaan Brennie โค๏ธ